Είναι δύο υπάλληλοι σε ενα γραφείο και δεν την παλεύουν καθόλου. Ιούλιος μήνας, ζέστη αφόρητη, πολλή δουλειά, όρεξη μηδέν. Ο ένας έχει σαλτάρει τελείως και έπειτα απο μερικές αποτυχημένες απόπειρες να κερδίσει μια άδεια απο το σκληρό αφεντικό, αποφασίζει να λάβει δραστικά μέτρα και να εκβιάσει λίγο την κατάσταση. Πάει λοιπόν και κρεμιέται απο το ταβάνι και αρχίζει να βγάζει περίεργους ήχους. Μπαίνει το αφεντικό στο γραφείο, τον βλέπει, μένει κάγκελο.
- "Τί έπαθες ρε; Γιατί κρεμάστηκες απο το ταβάνι;"
- "Είμαι λάμπα!!"
- "Ααα.. δεν πας καλά εσύ! Πάρε μια αδειούλα μπας και ξελαμπικάρεις λίγο".
Κατεβαίνει κάτω ο τύπος και φεύγει. Τον βλέπει ο συνάδελφος του και σηκώνεται και αυτός και τον ακολουθεί απο πίσω. Τον βλέπει το αφεντικό...
- "Εσύ που πας;"
- "Ε, δεν μπορώ να δουλέψω μέσα στα σκοτάδια..."
Τρεις γυναίκες πεθαίνουν και ο Άγιος Πέτρος τις εξετάζει.
- Εγώ, λέει η πρώτη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και δεν απάτησα ποτέ τον άνδρα μου.
- Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα χρυσά κλειδιά και πήγαινε στον Παράδεισο.
- Εγώ, λέει η δεύτερη, πήγαινα στην εκκλησία, νήστευα και απάτησα μία φορά τον άνδρα μου με τον κουμπάρο.
- Καλά, λέει ο Άγιος Πέτρος, πάρε τα ασημένια κλειδιά, μία μέρα στο Καθαρτήριο και μετά πήγαινε στον Παράδεισο.
- Εγώ, λέει η τρίτη, έπινα, κάπνιζα, ξενυχτούσα και έκανα συνέχεια όργια.
- Ωραία, λέει ο Άγιος Πέτρος. Εσύ πάρε τα κλειδιά του δωματίου μου, πήγαινε και έρχομαι σε λιγάκι....